Recital Katarzyny Wilk – 2015

aPo wakacyjnej przerwie Danusia Michalik przywitała zebranych w Izbie gości i przedstawiła wydarzenia, które miały miejsce w ciągu ostatnich 2 miesięcy – remont oraz szkolenie z udzielania pierwszej pomocy. Podziękowała też wszystkim zaangażowanym w remont sympatykom Izby. wspomniała o projekcie zgłoszonym do Budżetu Obywatelskiego pt. Festiwal im. Rodziny Wodiczków i o przygotowywanej, wspólnie z naszym Ekonomikiem, Konferencji pt. „Czy warto być aktywnym obywatelem?”, w której wezmą udział między innymi pracownicy naukowi, Wołominiacy, dr Elżbieta Łojko i dr Tomasz Gąsior. Celem tej konferencji jest zachęcenie młodzieży do działalności społecznej, głównie do włączania się w lokalne inicjatywy.

lLeszek Patejuk przedstawił nam artystkę, Katarzynę Wilk, która, niemal w kolejną ocznicę otwarcia Izby, zagościła w niej ponownie. Artystce akompaniowała na pianinie pani Anna Kornacka. W trakcie koncertu Leszek przybliżał nam kolejne utwory i ich kompozytorów, których pieśni i arie wybrała pani Katarzyna na ten wieczór. Osoby uczestniczące w poprzednim koncercie miały okazję stwierdzić, jak bardzo rozwinął się talent i możliwości młodej artystki przez ostatnie dwa lata. Ci, którzy usłyszeli tego wieczoru po raz pierwszy jej ciepły, dojrzały i pokonujący bez wysiłku utrzymane w szybkim tempie barokowe melizmaty w arii Kleopatry z „Juliusza Cezara” też byli pod ogromnym wrażeniem jej artystycznych możliwości. Wykonywane przez nią arie odznaczały się wyrównanym prowadzeniem głosu, nawet w forte nie przybierającym znamion wysiłku. Drobna i filigranowa artystka z wdziękiem oddawała treść arii za pomocą środków aktorskich, takich jak mimika, gesty i ruch. A kiedy na bis pani Katarzyna wykonała jedną z pieśni Chopina, podziw widowni wzbudziła dodatkowo perfekcyjnie wyrazista dykcja.

Wyszukane i przygotowane przez panią Katarzynę specjalnie na ten wieczór arie pozwoliły zaprezentować szeroki wachlarz jej umiejętności. W programie znalazły się utwory skomponowane na przestrzeni XVII-XX i zostały uznane za kanony muzyki klasycznej i operowej:
1. Pieśń „If Music Be The Food Of Love” angielskiego kompozytora muzyki baroku, H. Purcell (1659-1595)
2. Aria Kleopatry „Da tempeste il legno infranto”z 3 aktu opery „Juliusz Cezar”, G. F. Händel (1685-1759)
3. Aria Zuzanny „Deh vieni non tardar” z opery „Wesele Figara”, W. M. Mozart (1756-1791)
5. Pieśń „Clair de Lune”, G. Fauré (1845-1924)
6. Aria Tytanii „Be Kind And Curteous” z opery „Sen nocy letniej”, B. Britten (1913-1976)
7. Aria Lauretty „O mio babbino caro” z „Gianni Schicchi”, G. Puccini (1858-1924)

Więcej…
Galeria
Powrót

Komentarze są wyłączone.