tekst: Urszula i Zuzanna Pietrzak
Kolejne spotkanie w Izbie Muzealnej poświęconej Rodzinie Wodiczków odbyło się 10.01. 2015 r. Danusia Michalik powitała gości i przedstawiła osoby, które poprowadziły spotkanie: Joannę i Pawła Chudzianów. Ania Machowska zapoznała gości ze stroną internetową, którą prowadzą nasi prelegenci, a Leszek Patejuk, z humorem i przystępnie, przedstawił w „pigułce” informacje na temat Japonii – jej historię, topografię, kulturę oraz ogólne informacje na temat bieżącej sytuacji Japończyków i Japonii.
Główną atrakcją spotkania była osobista relacja Asi i Pawła z ich pobytu w Japonii. Ciekawe komentarze, trafne spostrzeżenia poparte osobistymi zdjęciami i krótkim filmem. Nie była to sucha wypowiedź turystów, ale interaktywne spotkanie – każdy z gości mógł zabrać głos, zadawać pytania, uzupełniać własne wiadomości, co w ewidentny sposób wzbogaciło spotkanie. W swojej relacji Asia i Paweł ujęli istotne aspekty Kraju Kwitnącej Wiśni: przyrodę, życie codzienne, budowle tradycyjne i obecne, zwyczaje, etos pracy, wypoczynek, komunikację społeczną, transport, zabytki, ubiór.
Po prezentacji można było obejrzeć ciekawe prace plastyczne wykonane techniką origami. Zaprezentowano również komiks japoński, grafiki, pocztówki. Podsumowując spotkanie – Japonia to kraj odległy, różny kulturowo i religijnie, wart odwiedzenia i poznania. Nieważne co nas różni, ważne co nas wyróżnia. Japończykom nie można odmówić pracowitości, która sprawia, że w wielu dziedzinach przodują na świecie – wynalazczość, technika, informatyka. Ich wzajemny stosunek do ludzi, zwierząt i przyrody może być przykładem również dla nas. Naturalne warunki klimatyczne i geologiczne Japonii sprawiają, że ich życie to nieustanna walka i czuwanie nad żywiołami. Pamiętajmy też, że to Japonia doświadczyła najbardziej przykrych, wręcz makabrycznych konsekwencji wojny, które na szczęście nigdy nie zostały zastosowane w innym miejscu na świecie.
Japonia rozkwita jako kraj. Japończycy pielęgnują swoje tradycje, zachowują pamięć o tragizmie wojny, pracują z oddaniem i poświęceniem. Są otwarci na zmiany, które niesie światowy postęp. Pieczołowicie, a wręcz misternie dbają o własne otoczenie przyrodnicze. Sądzę, że wszyscy obecni na spotkaniu miło spędzili czas, a że pobrzmiewała nutka edukacyjna, to dobrze, gdyż wiedzę zdobywa się w różnym wieku i przez całe życie. Mamy nadzieję, że spotkanie z Asią i Pawłem nie było pierwszym i ostatnim, i że uda się nam z nimi jeszcze nie raz spotkać w Izbie. A sushi przygotowane przez Anię Ślusarz i Asię Olewińską chyba smakowało, bo półmiski z tą przekąską szybko opustoszały. Kochani Sayōnara! Więcej…